Na 45 jaar stopt juf Petra...
maar haar hart blijft in de klas
van de redactie Makkum 09-07-2025
Het was een bewuste keuze, maar o zo moeilijk. Want het werk is nog steeds zó leuk. En toch... na 45 jaar in het onderwijs is het tijd voor iets nieuws. Iets voor mijzelf. Al weet ik nog niet precies wat. Eerst maar eens thuis opruimen en opknappen. Want elk hoekje ademt daar ‘school’.
Mijn loopbaan begon in Ried, en daarna werkte ik 28 jaar in Makkum. Altijd bij groep 1 en 2 – of, nou ja, met af en toe een kort uitstapje naar de bovenbouw. Zelfs een keertje als directeur, maar altijd als invaller. Mijn hart, dat ligt bij de kleintjes. De nieuwsgierigheid, de verwondering, het spelen... dáár ligt mijn leven.

Is er veel veranderd in al die jaren? Ja. En toch ook weer niet. Vroeger waren groep 1 en 2 meer een soort bewaarschool. Nu is het een rijke leeromgeving geworden. We leren spelenderwijs, vaak in de kring. Kinderen nemen fruit mee van thuis, en dan kijken we samen: zijn er meer bananen of appels? Of we bouwen torens in de bouwhoek en meten wie de hoogste heeft. We tekenen stoombootjes met schoorstenen, waar dan rookwolkjes bij komen – prachtige ronde lijnen die weer helpen bij het leren schrijven. We spelen met letters, met cijfers, met taal. Alles in thema’s, zonder druk, maar stiekem worden de kinderen al best goed voorbereid op groep 3.
Afscheid nemen deed ik vorige week donderdag in Makkum. Iedereen die wilde, kon even langskomen op school – en daar werd ook écht gebruik van gemaakt. Zaterdag deden we het nog eens over in Ried. Ook daar was het gezellig, warm en vertrouwd. Maar nu is het dan toch echt mooi geweest. Vrijdag is mijn laatste schooldag. Juf Petra gaat met pensioen.
En toch… toen een klein meisje me aankeek en zei: "Juf, als je klaar bent met je pensioen… dan kom je toch gewoon terug?" …werd het ineens weer even heel moeilijk.
